zaciążyć

zaciążyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIa, zaciążyćżę, zaciążyćży {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stać się dla kogoś ciężkim, trudnym do udźwignięcia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zaciążyła komuś walizka. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stać się dla kogoś ciężarem trudnym do zniesienia; zacząć doskwierać, dokuczać komuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zaciążyła komuś tajemnica, samotność. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'obciążyć kogoś moralnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zaciążyła na kimś zbrodnia. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wywrzeć negatywny wpływ na kogoś lub na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Liczne wojny zaciążyły na rozwoju gospodarczym kraju. {{/stl_10}}